Na samym początku najlepiej zapoznać się z samym systemem KALI-LINUX w środowisku wirtualnym, gdzie na spokojnie i bez najmniejszych konsekwencji możemy dokonywać zmian, poprawek i uczyć się na błędach. Wszystkie operacje, nie mają najmniejszego wpływu na istniejące środowisko na którym jest uruchomiony VirtualBOX (zachęcam do zapoznania się z artykułem: Instalacja VirtualBOX na Windows).
Aby mieć możliwość uruchomienia systemu KALI-LINUX, proponuję pobrać wersję z naszej dystrybucji: http://kali-linux.pl/download/. Po przygotowaniu i skonfigurowaniu, do dalszej zabawy niezbędne jest posiadanie poprawnego obrazu systemu ISO.
Rozpoczynamy od stworzenia nowego wirtualnego środowiska, klikając na ikonkę „New”:
Następnie, podajemy nazwę tego środowiska (w tym przypadku „KALI”):
Teraz podejmujemy decyzję, czy tworzony będzie wirtualny dysk (dla potrzeb uruchomienia KALI jako Live nie ma takiej potrzeby):
Decydujemy jaka ilość pamięci fizycznej, zostanie przydzielona wirtualnemu systemowi (na czas testów większości systemów, wystarcza 1024 MB (1GB):
Potwierdzamy informację o braku dysku wirtualnego dla tworzonego systemu:
Po naciśnięciu „Continue” otrzymujemy stworzony system wirtualny:
Możemy teraz już spokojnie uruchomić nasz nowy wirtualny system. Proponuję jednak, aby dokonać najpierw małej modyfikacji domyślnych ustawień. Zmienią one ustawienia karty sieciowej – która domyślnie dostanie podłączona jako NAT z istniejącego fizycznego systemu. Realizujemy to poprzez uruchomienie ikony „Settings”:
Po prawej stronie ekranu VirtualBOX, wybieramy opcje Network i ‚odklikujemy’ – „Enable Network Adapter”:
Kolejną zakładką, którą warto odwiedzić, jest USB, gdzie po prawej stronie jest możliwość podłączenia istniejących fizycznych urządzeń USB do wirtualnego systemu (urządzenia te, zostaną usunięte (będą niedostępne) w obecnym systemie) – podpięcie karty WiFi na USB tutaj będzie dobrym pomysłem (aczkolwiek można to wykonać także później):
Jeśli posiadamy dodatkowo, programy, instalki lub chcemy bezproblemowo wymieniać pliki pomiędzy wirtualnym środowiskiem, proponuję stworzyć „Shared Folders”. Będzie to miejsce, do którego dostęp będzie ze wszystkich posiadanych środowisk (tych wirtualnych jak i fizycznego). W znacznym stopniu ułatwi to nam pracę:
Wybierając foldery i nazwy kierujemy się oczywiście dostępnymi zasobami, uprawnienia pozostawmy na początku bez zmian. Nie musimy na początku zabawy tworzyć takich wirtualnych folderów, będą nam potrzebne raczej w dalszych zabawach z systemami. Przykładowa definicja:
Po zapisaniu zmian (przycisk „OK”), pozostaje nam już tylko uruchomienie systemu KALI (zakładam, że posiadacie już obraz z naszej dystrybucji (http://kali-linux.pl/download/)? Oczywiście, zadziała także każdy inny poprawny obraz ISO.
Przy pierwszym uruchomieniu („Start”), otrzymujemy pytanie, skąd i jaki obraz ma zostać podpięty jako CD/DVD, wskazujemy posiadany obraz ISO:
Następnie, naciskając w „Boot menu” <enter>:
System jest już gotowy do pracy, ale niestety w wersji podstawowej, tekstowej. Aby uruchomić środowisko graficzne, wpisujemy komendę startx i naciskamy <enter>.
Teraz możemy się już bawić, sprawdzać, testować … a to dopiero początek … ciemniejszej strony mocy.
Po zakończeniu zabawy, można oczywiście wyłączyć maszynę bez zapisywania zmian, ale poprawne zakończenie pracy systemu jest mile widziane i sprzyja nabywaniu pozytywnych przyzwyczajeń:
Odłączone zostały wszystkie sterowniki i urządzenia, pozostaje nacisnąć … <enter> …